In een hoekje verscholen zie ik je hangen.
Je hebt geen naam en wordt slechts 'de dienstbode' genoemd.
Je kijkt weg, ook je gezicht was het blijkbaar niet waard om vastgelegd te worden.
Je haar valt weg tegen de bruine achtergrond.
De grove penseelstreken geven me het gevoel dat het schilderwerk afgeraffeld is.
Wie ben je?
Zie ik nu tranen op je wang?
Een dot vermiljoenrood op je voorhoofd is de enige kleur die je gekregen hebt.
Staat het symbool voor een derde oog dat alles ziet?
Of heb je simpelweg je hoofd gestoten aan de verkeerde man?
Ik zal het nooit weten.
In gedachten geef ik je een naam.
Deze tekst heb ik geschreven tijdens de workshop Schrijven bij kunst in Museum Slager, onder begeleiding van Lia Hesemans, Stroom van Taal.
Comments